O. Maciej Zięba OP (zmarł 31 XII 2020)

Śp. Maciej Zięba OP był członkiem Klubu od 1975 roku, kiedy to tzw. młodzież Klubowa (czyli dzieci dorosłych członków) zaczęła się spotykać w ramach Sekcji Wychowania Społecznego. Kierowanie tą Sekcją Maciej przejął w 1977 roku. Celem spotkań było kształtowanie formacyjne jej członków oraz praca samokształceniowa, która realizowała się na cotygodniowych zebraniach, co samo w sobie stanowiło ewenement wobec comiesięcznych spotkań pozostałych Sekcji. Również w 1977 roku, Maciej Zięba włączył się aktywnie w najważniejszy nurt działalności KIK-u i współprowadził (z Teresą Szostek, Janem Misiem i Józefem Puciłowskim OP) Komisję Programową. Do powinności jej członków należało organizowanie spotkań o charakterze wykładów, adresowanych do wszystkich zainteresowanych (zgoda Urzędu ds. Wyznań zezwalała czasem nawet na ogłaszane publicznie tzw. "zebrania otwarte" przeznaczone nie tylko dla członków Klubu). Z biegiem lat Komisję prowadziły cztery osoby, a Maciej był wśród nich nieprzerwanie do czasu wstąpienia do dominikanów, czyli do wakacji roku (1981).

W roku (1977) Był Członkiem Zarządu, w latach 1978-80 Wiceprezesem Klubu, w roku (1979) prowadził też Sekcję Ekumeniczną. Działania prowadzone w ramach funkcjonowania Klubu zaowocowały szczęśliwie wieloma formami zaangażowania Macieja Zięby. Spotkania dyskusyjne członków Sekcji Wychowania Społecznego zetknęły jej uczestników z niemiecką Aktion Sühnezeichen (Akcja Znaki Pokuty), dzięki czemu Maciej wraz z innymi pracował podczas wakacji m. in. przy budowie paru kościołów na Dolnym Śląsku, jak również zaprzyjaźnił się opozycjonistą zza Odry, Ludwigem Mehlhornem.

Będąc zaangażowanym katolikiem, podjął się katechizowania uczniów szkół średnich w Parafii św. Elżbiety, co z kolei przyniosło w efekcie współprowadzenie przez niego trzech wakacyjnych obozów, w których uczestniczyła młodzież z tejże parafii oraz dzieci członków Klubu, skupionych w Sekcji Rodzin. W ciągu roku szkolnego młodzi spotykali się na lekcjach religii ("parafianie") oraz na godzinach biblijnych ("klubowicze"), a raz na dwa-trzy miesiące wszyscy razem brali udział w wypadach weekendowych w okolice Karkonoszy.

Uczestniczenie w działaniach Komisji Programowej przyniosło wspaniały plon w postaci Tygodni Kultury Chrześcijańskiej, których ideę przejął Maciej Zięba z doświadczeń warszawskiego KIK-u. Wraz z Józefem Puciłowskim zorganizował trzy Tygodnie (w latach 1978-1980) oraz przygotował (1981) czwarty, niezapomniany festiwal kultury: chrześcijańskiej wolnej od cenzury.

W pierwszych latach osiemdziesiątych nastąpiła prawdziwa erupcja Klubów Inteligencji Katolickiej w całej Polsce, a ich bujne powstawanie wymusiło niejako nowe formy organizacji środowiska katolików skupionych wokół miesięczników Znak i Więź oraz tzw. "starych" Klubów Inteligencji Katolickiej. Stąd ogólnopolskie spotkania tzw. "czapki", czyli reprezentantów nowych Klubów z przedstawicielami "starych". (1981). W kilku takich ważnych konferencjach uczestniczył Maciej Zięba, pełniący funkcję wiceprezesa wrocławskiego KIK-u.

Na ludziach, z którymi Pan Bóg zetknął go pozostawił dobry ślad. Podjęta przez Macieja działalność klubowa przecięta została wprowadzeniem stanu wojennego, choć po reaktywacji klubu obie Sekcje i Komisje wznowiły swą działalność. W ciągu dekady po wstąpieniu Macieja Zięby do dominikanów najmniej zmieniła się formuła Tygodni Kultury Chrześcijańskiej. Członkowie Wrocławskiego Klubu mogą być dumni z faktu, że do swych aktywnych współtwórców zaliczają śp. Macieja Ziębę OP, którego roku 1989 obdarzyli godnością Członka Honorowego.

Teresa Szostek